ຢາປາບສັດຕູພືດແມ່ນສານເຄມີທີ່ໃຊ້ເພື່ອປ້ອງກັນ, ຄວບຄຸມ ແລະ ຂັບໄລ່ ຈຳພວກສັດແມງໄມ້ ແລະ ສັດຕ່າງໆ ທີ່ເຂົ້າທຳລາຍພືດຜັກຕ່າງໆ ຢາປາບສັດຕູພືດແບ່ງອອກເປັນ 2 ປະເພດຄື ຢາປາບສັດຕູພືດຈຳພວກແມງໄມ້, ເຊື້ອລາ, ສານກຳຈັດແບັດທີເຣຍ ນອກຈາກນີ້ຍັງມີສານປະເພດຢາເບື່ອໜູ, ນົກ ແລະ ຫອຍ ເປັນຕົ້ນ.
ຫຼາຍກວ່າ 98% ການໃຊ້ຢາຂ້າແມງໄມ້ພົບວ່າມັນໄດ້ສົ່ງຜົນກະທົບໄປສູ່ພື້ນ ແລະ ທີ່ສິ່ງທີ່ມີຊີວິດອື່ນ ນອກເໜືອຈາກເປົ້າໝາຍ ເປັນຕົ້ນແມ່ນອາກາດ, ນ້ຳ ແລະ ດິນ ພ້ອມທັງສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ຄວາມຫຼາກຫຼາຍທາງຊີວະນາໆພັນ ແລະ ການດຶງດູດຂອງໄນໂຕຣເຈນ(Nitrogen fixation) ຫຼຸດລົງ.
ສິ່ງແວດລ້ອມຖືເປັນສິ່ງທີ່ສຳຄັນຫຼາຍເພາະມັນພົວພັນກັບຊີວິດຂອງມະນຸດເຮົາຢ່າງຕັດຂາດບໍ່ໄດ້ ປັດຈຸບັນຍ້ອນມີການພັດທະນາໃນດ້ານຕ່າງໆ ລວມເຖິງການຂະຫຍາຍຕົວທາງດ້ານເສດຖະກິດ ແລະ ດ້ານກະສິກຳເປັນຕົ້ນແມ່ນການປູກຝັງ ໂດຍສະເພາະແມ່ນການໃຊ້ຢາປາບສັດຕູພືດ ມີການສຶກສາພົບວ່າສິ່ງທີ່ມີຊີວິດອື່ນໆທີ່ຕາຍຍ້ອນຢາປາບສັດຕູພືດກວມເອົາຫຼາຍກວ່າ 90 % ເຊັ່ນ:
ຈຳພວກແມງໄມ້ທີ່ມີປະໂຫຍດເຊັ່ນ: ແມງໄມ້ທີ່ກິນສັດຕູພືດ, ແມງໄມ້ປະສົມເກສອນ, ເຜິ້ງທີ່ຜະລິດນ້ຳເຜິ້ງ ລວມເຖິງແມງໄມ້ທີ່ເປັນອາຫານຂອງຄົນ.
ສັດນ້ຳຕ່າງໆທີ່ອາໄສຕາມຫ້ວຍຮ່ອງຄອງບຶງ, ສັດເຄິ່ງບົກເຄິ່ງນ້ຳ, ສັດເລືອຄານເຊັ່ນ: ກົບ, ກະປອມ, ງູ, ເຕົ່າ ແລະ ສັດອື່ນໆ ທີ່ມີບົດບາດໃນການຮັກສາຄວາມສົມດູນຂອງລະບົບນິເວດສິ່ງແວດລ້ອມ.
ສັດລ້ຽງລູກດ້ວຍນ້ຳນົມ ແລະ ສັດປີກ ໂດຍໄດ້ຮັບສານພິດທາງກົງ ແລະ ຈາກການກິນອາຫານເຈືອປົນສານພິດທາງອ້ອມຕາມຕ່ອງໂສ້ອາຫານ.
ນອກຈາກນັ້ນ, ສານພິດຍັງເຈືອປົນໃນດິນ ແລະ ນ້ຳ ໂດຍສະເພາະແມ່ນສານເຄມີບາງຊະນິດຄື ດີເອລດຣິນ ທີ່ສາມາດເຈືອປົນໃນດິນເປັນເວລານານຫຼາຍປີ ກວ່າຈະຍ່ອຍສະຫຼາຍ.
ທີ່ມາ: RURUS, 2016
