ຮອງສາດສະດາຈານ ສຸລິວັນ ຫຼ້າໜໍ່ສະຫວັນ

ຮສ. ສຸລິວັນ ຫຼ້າໜໍ່ສະຫວັນ ອາຈານສອນ ແລະ ຮອງຫົວໜ້າພາກວິຊາຊີວະວິທະຍາ ຄະນະວິທະຍາສາດທຳມະຊາດ, ມະຫາວິທະຍາໄລແຫ່ງຊາດ (ມຊ) ຜູ້ທີ່ອຸທິດຕົນໃຫ້ກັບການສຶກສາດ້ານສັນຖານວິທະຍາຂອງພືດ ແລະ ພືດທີ່ມີທໍ່ລໍາລຽງໃນ ສປປ ລາວ, ເຊິ່ງມີຈຸດເລີ່ມຕົ້ນຈາກການເຮັດຄົ້ນຄ້ວາທີ່ຕົນເອງມັກ ແລະ ຢາກສຶກສາການນໍາໃຊ້ພືດຕ່າງໆໂດຍສະເພາະວຽກງານການຄົ້ນຄວ້າທາງດ້ານພືດສາດ ຫຼື ທາງດ້ານຊີວະນາໆພັນ ບໍ່ວ່າຈະເປັນການຄົ້ນຄວ້າທາງດ້ານຄວາມຫຼາກຫຼາຍຂອງພືດ, ການນໍາໃຊ້ພືດຊົນເຜົ່າ, ການນໍາໃຊ້ພືດເປັນຢາ ລວມເຖິງການປະເມີນສະຖານະພາບຄວາມຢູ່ລອດ ຫຼື ຄວາມຍືນຍົງຂອງພືດບາງຊະນິດທີ່ຫາຍາກ ແລະ ມີຄຸນຄ່າທາງເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ. ຫຼັງຈາກທີ່ຈົບປະລິນຍາຕີ, ທ່ານ ສຸລິວັນ ໄດ້ເລີ່ມຕົ້ນສະໝັກເປັນອາຈານສອນຢູ່ພາກວິຊາຊີວະວິທະຍາ, ເຊິ່ງເປັນສະຖານທີ່ດຽວກັນທີ່ໄດ້ປະສົບການໃນການຄົ້ນຄວ້າ. ຈຸດປ່ຽນໃນໜ້າທີ່ວຽກງານແມ່ນໄດ້ຮັບໂອກາດອອກສໍາຫຼວດຄວາມຫຼາກຫຼາຍຂອງພືດກັບນັກຊ່ຽວຊານທັງພາຍໃນ ແລະ ຕ່າງປະເທດ ໂດຍເລີ່ມຈາກທີ່ມີໂອກາດເຂົ້າຮ່ວມໂຄງການ ດາວິນ (Darwin) ຈາກປະເທດອັງກິດ ຮ່ວມກັບສະຖາບັນຄົ້ນຄວ້າກະສິກໍາ ປ່າໄມ້ ແລະ ພັດທະນາຊົນນະບົດ ແລະ ຄະນະວິທະຍາສາດທໍາມະຊາດ ກໍ່ຄືພາກວິຊາຊີວະວິທະຍາ ເຊິ່ງຈາກຈຸດດັ່ງກ່າວເຮັດໃຫ້ເປັນແຮງບັນດານໃຈ ເຮັດໃຫ້ ຮອງສາດສະດາຈານ ສຸລິວັນ ຫຼ້າໜໍ່ສະຫວັນ ໄດ້ສືບຕໍ່ຄົ້ນຄວ້າໃນສະເພາະດ້ານໃຫ້ຫຼາຍຂຶ້ນ. ຜົນງານ ແມ່ນໄດ້ຖືກບັນທຶກໄວ້ໃນວາລະສານລະດັບຊາດ ແລະ […]

ຫຼັກສູດທ້ອງຖິ່ນ ເລື່ອງ: ບັນຫາຂອງຊີວະນາໆພັນໃນທ້ອງຖິ່ນ. ສຳລັບຂັ້ນມັດທະຍົມສາມັນສຶກສາ ມ.1-3.

ຫຼັກສູດທ້ອງຖິ່ນເຫຼັ້ມນີ້ສ້າງຂື້ນເພື່ອຈັດການຮຽນຮູ້ປະສົມປະສານກັບຫຼັກສູດສ່ວນກາງໃນວິຊາ: ໂລກອ້ອມຕົວເຮົາ, ພາສາລາວ, ວິຊາເຕັກໂນ ແລະ ວິຊາສີລະປະກຳເຫຼົ່ານີ້ເປັນຕົ້ນ. ທັງໝົດນີ້ກໍ່ຢູ່ໃນກອບຈຳນວນຊົ່ວໂມງຮຽນທີ່ກະຊວງສຶກສາທິການ ແລະ ກິລາວາງອອກ, ທັງນີ້ກໍ່ເພື່ອເຮັດໃຫ້ເນື້ອໃນການຮຽນ-ການສອນມີຄວາມສອດຄ່ອງ ແລະ ຕອງສະໜອງຕາມຄວາມຕ້ອງການຂອງທ້ອງຖິ່ນ.

ປ້າຍທີ່ຕິດຕັ້ງສະແດງໃຫ້ຂອບເຂດ ແລະ ເນື້ອທີ່ວັງສະຫງວນປີ 2017 ແລະ ປັບປຸງໃໝ່ປີ 2019

ກົດລະບຽບ ສິ່ງທີ່ຫ້າມໃນວັງສະຫງວນ: 1. ຫ້າມຫາປາທຸກຮູບແບບໃນວັງສະຫງວນ. 2. ຫ້າມຖິ້ມສິ່ງເສດເຫຼືອ, ນ້ຳເປື້ອນ ຫຼື ສານເຄມີລົງໃນຂອບເຂດວັງສະຫງວນ. 3. ຫ້າມຕັດໄມ້ທຳລາຍປ່າໃນວັງສະຫງວນ.

ການອະນຸລັກປ່າເຫັດທຳມະຊາດ ໃນແຂວງຊຽງຂວາງ

ເຫັດທຳມະຊາດແມ່ນ ຜະລິດຕະພັນເຄື່ອງປ່າຂອງດົງຈາກທຳມະຊາດ ມີສັບພະຄຸນບຳລຸງສຸຂະພາບ, ເປັນຢາອາຍຸວັດທະນະ ແລະ ເປັນອາຫານມີໂພຊະການຈາກທຳມະຊາດທີ່ ປະຊາຊົນໃນທ້ອງຖິ່ນຫາກິນໄດ້ງ່າຍຕາມລະດູການ, ພ້ອມທັງສ້າງລາຍຮັບໃຫ້ແກ່ປະຊາຊົນຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ ໃນແຕ່ລະປີໃນຊ່ວງເຫັດອອກ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນເຫັດຫວາຍ ແລະ ເຫັດກໍ່ແດງທີ່ເປັນສີນຄ້າລາຄາສູງ ທີ່ມີການສົ່ງອອກຕ່າງປະເທດໃນແຕ່ລະປີເປັນຈຳນວນຫຼາຍໂຕນ.

ການນໍາໃຊ້ເຄື່ອງປ່າຂອງດົງແບບຍືນຍົງ: ຫົນທາງສູ່ຄວາມຫຼາກຫຼາຍດ້ານແຫຼ່ງລາຍຮັບໃນຊົນນະບົດ

ເຄື່ອງປ່າຂອງດົງ ແມ່ນໝາຍເຖິງທຸກພາກສ່ວນຂອງພືດ-ຕົ້ນໄມ້ທີ່ເກີດຂຶ້ນຕາມປ່າທໍາມະຊາດ ຫຼືດ້ວຍການປູກ; ປະກອບມີເຫງົ້າ, ລໍາຕົ້ນ, ເຄືອ, ຫົວ, ຮາກ, ຕາ, ໜໍ່, ໃບ, ດອກ, ໝາກ, ເມັດ ຫຼືແກ່ນ, ເປືອກ, ຢາງ, ນໍ້າມັນ, ເຫັດ, ນໍ້າເຜີ້ງ ແລະ ລວມເຖິງພືດເປັນຢາສະໝຸນໄພ (ກົດໝາຍປ່າໄມ້, 2019). ເຄື່ອງປ່າຂອງດົງມີຄວາມຕ້ອງການສູງຈາກຕະຫຼາດຕ່າງປະເທດ ໂດຍສະເພາະ ແມ່ນປະເທດ ໃກ້ຄຽງ; ຈີນ, ຫວຽດນາມ ແລະ ໄທ ເປັນສາເຫດໜຶ່ງສົ່ງຜົນໃຫ້ຂຸດຄົ້ເກີດຄວາມສາມາດ ຂອງຊັບພະຍາກອນ (ເຄືອແຮມ, ຫວາຍ ແລະ ອື່ນໆ.) ຄວາມຈິງແລ້ວ, ສະພາບການຊື້-ຂາຍເຄື່ອງປ່າຂອງດົງໃນປັດຈຸບັນ ແມ່ນກະແຈກກະຈາຍ ແລະ ຂາດການຮ່ວມມືເຊິ່ງກັນ ແລະ ກັນ. ເຄື່ອງປ່າຂອງດົງສ່ວນຫຼາຍຖືກສົ່ງອອກ ເປັນ ວັດຖຸດິບ, ຂາດການປຸງແຕ່ງເພີ້ມມູນຄ່າໃຫ້ແກ່ສິນຄ້າ.

ຂໍ້ຕົກລົງ ວ່າດ້ວຍການກຳນົດບັນຊີພືດ ແລະ ຕົ້ນໄມ້ເປັນຢາ ບັນຊີ I, II ແລະ III

ອີງຕາມ ດຳລັດ ວ່າດ້ວຍການຈັດຕັ້ງ ແລະ ການເຄື່ອນໄຫວ ຂອງກະຊວງສາທາລະນະສຸກ ສະບັບເລັກທີ່ 570/ນຍ, ລົງວັນທີ່ 16 ກັນຍາ 2021; ອີງຕາມ ດຳລັດ ວ່າດ້ວຍຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດທີ່ເປັນຢາ ສະບັບເລກທີ່ 155/ນຍ, ລົງວັນທີ່ 30 ກັນຍາ 2003; ອີງຕາມ ໜັງສືສະເໜີ ຂອງກົມອາຫານ ແລະ ຢາ ສະບັບເລກທີ່ 8755/ກອຢ, ລົງວັທີ່ 9 ສິງຫາ 2022. ລັດທະມົນຕີ ອອກຂໍ້ຕົກລົງ: ມາດຕາ 1 ພືດ ແລະ ຕົ້ນໄມ້ເປັນຢາ ບັນຊີ I, II ແລະ III ລວມມີ 266 ຊະນິດ

ຜະລິດຕະພັນເຄື່ອງປ່າຂອງດົງໃນ ສປປ ລາວ

ເຄື່ອງປາຂອງດົງ ມີບົດບາດສຳຄັນ ຕໍ່ຊີວິດການເປັນຢູ່, ວັດທະນາທຳ ແລະ ຮີດຄອງປະເພດນີ, ຂອງຄົນລາວ. ເຄື່ອງປ່າຂອງດົງເປັນແຫຼ່ງສະໜອງໂປຣຕີນ, ພະລັງງານ, ວັດສະດຸການປຸກສ້າງເຮືອນ, ເຄື່ອງຫັດທະກຳ ແລະ ເຄື່ອງໃຊ້ຕ່າງໆ, ຢາພື້ນເມືອງ ແລະ ລາຍຮັບ. ລາຍໄດ້ຈາກການຂາຍຜະລິດຕະພັນເຄື່ອງປ່າຂອງດົງເຫຼົ່ງນີ້ ອາດກວມເຖິ່ງ 1/3 ຂອງລາຍຮັບທັງໝົດ ຂອງບ້ານໃນທົ່ວປະເທດ ແລະ ໃນບ່ອນທີ່ມີປ່າອຸຸດົມສົມບູນ ອາດເກີນເຄິ່ງໜຶ່ງ. ການປະກອບສ່ວນຂອງເຄື່ອງປ່າຂອງດົງ ຕໍ່ເສດຖະກິດຄອບຄົວ ໃນເຂດຊົນນະບົດອາດມີມູນຄ່າເຖິ່ງ 325 ດອນລາສະຫະລັດຕໍ່ຄອບຄົວຕໍ່ປີ ໂດຍປະມານ.

ສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງໃຫ້ແກ່ໄວໜຸ່ມເພື່ອກະຕຸ້ນ ລະບົບກະສິກຳສະໜອງອາຫານໃນ ສປປ ລາວ

ເລື່ອງເລົ່າຈາກປະສົບການກະສິກຳໜຸ່ມ

ຍຸດທະສາດພັດທະນາໄມ້ປ່ອງ ແລະ ເຄື່ອງປ່າຂອງດົງ ຂອງແຂວງຫົວພັນ 5 ປີຄັ້ງທີ III (2021-2025)

ຍຸດທະສາດພັດທະນາໄມ້ປ່ອງ ແລະ ເຄື່ອງປ່າຂອງດົງຂອງແຂວງຫົວພັນ ຄັ້ງທີ່ 3 ດັ່ງກ່າວນີ້ ໄດ້ຮັບການພັດທະນາໃນຊ່ວງເວລາດຳເນີນການ ໂຄງການໄມ້ປ່ອງ ແລະ ຫວາຍ ຈັດຕັ້ງປະຕິດໂດຍອົງການ GRET ພ້ອມດ້ວຍການປະກອບສ່ວນຂອງສະມາຄົມພັນທະນາໄມ້ປ່ອງ ແລະ ເຄື່ອງປ່າຂອງດົງ (ສພປຄ) ໃນລະວ່າງເດືອນກໍລະກົດ 2017 ເຖິງ ເດືອນມີນາ 2021 ແລະ ໄດ້ຮັບການສະໜັບສະໜູນ ຫງົບປະມານຈາກ SDC ແລະ AFD

ແຜນດໍາເນີນງານແຫ່ງຊາດວ່າດ້ວຍຫວາຍ ແລະ ໄມ້ປ່ອງແບບຍືນຍົງ (2021-2025)

ສປປ ລຳວ ມີຄວຳມອຸດົມສົມບຸນທາງດ້ານຊີວະນາໆພັນ ແລະ ຄວາມຫຼາກຫຼາຍທຳງດ້ຳນຊະນິດຂອງຫວາຍ-ໄມ້ປ່ອງ ທີ່ມີບົດບຳດສ ຳຄັນໃນກຳນສ້ຳງລຳຍຮັບໃຫ້ແກ່ປະຊາຊົນໃນເຂດຊົນນະບົດ. ມີການຄາດຄະເນວ່າ, ຫວາຍ-ໄມ້ປ່ອງ ສາມາດປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການສ້າງຜະລິດຕະພັນລວມຍອດພາຍໃນ (GDP) ຂອງປະເທດ ໄດ້ປະມານ 22.000.000 ໂດລາ ຫຼື ຫຼາຍກ່າວນັົ້ນຕ ໍ່ປີ. ໃນນັົ້ນ, ປະມານ 150.000 ຄົວເຮືອນ, ພາຍໃນ 1.700 ບ້ານມີການເຂົ້າເຖິງ ແລະ ນ າໃຊ້ຫວາຍ-ໄມ້ປ່ອງ. ອິງໃສ່ປະສົບການ ແລະ ບົດຮຽນຕ່າງໆທີ່ຫຼາຍໂຄງການໄດ້ໃຫ້ການສະໜັບສະໜູນ ແລະ ຈັດຕັົ້ງປະຕິບັດໃນໄລຍະຜ່ານມາ, ເປັນຕົ້ນແມ່ນໂຄງການໄມ້ປ່ອງ ແລະ ຫວາຍ (GRET) ແລະ ໂຄງການເກັບກູ້ຫວາຍ-ໄມ້ປ່ອງ ແບບຍືນຍົງ (WWF) ເຫັນວ່າ, ວຽກງານຫວາຍ-ໄມ້ປ່ອງ ຍັງມີທ່າແຮງສູງໃນການພັດທະນາແບບຍືນຍົງ. ໃນຂະນະທີ່ການພັດທະນາວຽກງານຫວາຍ-ໄມ້ປ່ອງ ຢູ່ ສປປ ລາວ ຍັງມີລັກສະນະກະແຈກກະຈາຍ, ຍັງບ ໍ່ມີແຜນດ າເນີນງານສະເພາະຂອງພາກລັດ ເຮັດໃຫ້ປະສິດທິຜົນໃນການຄຸ້ມຄອງປ່າຫວາຍ-ໄມ້ປ່ອງ, ການພັດທະນາຕ່ອງໂສ້ມູນຄ່າຜະລິດຕະພັນຫວາຍ-ໄມ້ປ່ອງ, ການສ້າງລາຍຮັບ […]