ຕົ້ນໄມ້ເປັນຢາບາງຊະນິດຢູ່ລາວ

ໃນປະຈຖບັນການນຳໃຊ້ຢາທີ່ຜະລິດຈາກທາດເຄມີສັງເຄາະມີຜົນສະທ້ອນບໍ່ດີຫຼາຍຢ່າງໃຫ້ແກ່ຜູ້ຊົມໃຊ້, ສະນັ້ນ ຈິ່ງເຮັດໃຫ້ຄົນທົ່ວໂລກໂດຍສະເພາະໃນບັນດາປະເທດອຸດສາຫະກຳຂະຫຍາຍຕົວຫັນມາໃຫ້ຄວາມສົນໃຈແກ່ການນຳໃຊ້ຢາຊຶ່ງຜະລິດຈາກຕົ້ນໄມ້ທຳມະຊາດ

ຜະລິດຕະພັນນ້ຳເຜິ້ງທຳມະຊາດ ແຂວງຊຽງຂວາງ

ປ້າຍບອກຈຸດທີ່ ບ້ານລາດຢາຍ ແລະ ສູນຮຽນຮູ້ການປຸງແຕ່ງນ ໍ້າເຜິ້ງ ຂອງແຂວງຊຽງຂວາງ

ຊາທຳມະຊາດ (ແຈປ່າ)

ຕົ້ນຊາທຳມະຊາດເປັນຊາດັ້ງເດີມ ແລະ ເປັນແຫລ່ງ ສໍາຫລັບ ຂະຫຍາຍການຜະລິດຊາສາມາດສ້າງເປັນຜະລິດຕະພັນເອກະລັກຂາຍເປັນລາຍຮັບໃຫ້ແກ່ຄອບຄົວໃນເຂດຊົນນະບົດ, ໂດຍສະເພາະເມືອງກວັນກໍ່ເປັນເມືອງທີ່ມີຕົ້ນຊາທຳມະຊາດມາໄດ້ຫລາຍຮ້ອຍປີແລ້ວ, ໂຄງການຕາບີໄດ້ ສະໜັບສະໜູນໃນການໂຄສະນາປູກຈິດສຳນຶກ ເພື່ອໃຫ້ຊາວບ້ານເຂົ້າໃຈຄວາມຫມາຍຄວາມສຳຄັນຂອງການປົກປັກຮັກສາ ອະນຸລັກຕົ້ນຊາປ່າໃຫ້ຍືນຍົງ ເພື່ອສ້າງເປັນແຫລ່ງລາຍຮັບເພີ່ມໃຫ້ແກ່ປະຊາຊົນໃນທ້ອງຖິ່ນ.

ການຊຸກຍູ້ການລົງທຶນໃນຂະແໜງກະສິກຳ ແລະ ລະບົບສະບຽງອາຫານ ແບບມີຄວາມຮັບຜິດຊອບໃນ ສປປ ລາວ

ເປັນຫຍັງ ການລົງທຶນໃນຂະແໜງກະສິກຳ ແລະ ລະບົບສະບຽງອາຫານ ແບບມີຄວາມຮັບຜິດຊອບ ຈຶ່ງສຳຄັນຢູ່ໃນ ສປປ ລາວ? ປະສົບການ ແລະ ເລື່ອງເລົ່າຄວາມສຳເລັດຈາກພະນັກງານລັດ

ທ່ານແນ່ໃຈແລ້ວບໍວ່າອາຫານທີ່ກິນແຕ່ລະມື້ມີຄວາມປອດໄພ

ປະເພດການເປັນພິດຂອງອາຫານ ສາເຫດໃນການນຳໃຊ້ຢາປາບສັດຕູພືດຂອງຊາວກະສິກອນ ສານຕົກຄ້າງຈາກຢາປາບສັດຕູພືດ ການເຈືອປົນຂອງຢາປາບສັດຕູພືດໃນກະແສເລືອດ ການຫຼີກລ່ຽງ ແລະ ຫຼຸດຄວາມສ່ຽງຂອງຢາປາບສັດຕູພືດ

ການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດສວນຫຍ້າອາຫານສັດດ້ວຍການປູກຫຍ້າທີ່ມີປະສິດທິພາບສູງ

ສະໜອງຫຍ້າອາຫານສັດໃຫ້ສັດໃຫຍ່ຂອງທ່ານໄດ້ກິນ ຈະຊ່ວຍປັບປຸງສຸຂຂະພາບຂອງສັດທີ່ດີ ແລະ ເຮັດໃຫ້ສັດໃຫຍ່ໄວ. ຖ້າທ່ານປ່ອຍສັດໄວ້ໃນສວນຫຍ້າ, ທ່ານບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງກັງວົນວ່າສັດຈະໄປທຳລາຍພືດຜົນຂອງຄົນອື່ນ. ສະດວກຕໍ່ການຕິດຕາມ ການຈະເລີນເຕິບໂຕຂອງສັດແຕ່ລະໄລຍະ, ດ້ານສຸຂະພາບ ແລະ ງ່າຍໃນການນຳສັດມາສິດວັກຊິນ ກັນພະຍາດ ຫຼື ປິ່ນປົວ. ຖ້າທ່ານມີການຈັດການສວນຫຍ້າຂອງທ່ານໄດ້ດີ, ທ່ານຈະມີຫຍ້າໄວ້ໃຫ້ສັດກິນຕະຫຼອດປີ ແລະ ກຸ້ມໄດ້ຫຼາຍປີ.

ຜະລິດຕະພັນຊີວະນາໆພັນກະສີກຳລາວ ສິບຫົກຊະນິດທີ່ມີທ່າແຮງສູງ ຕໍ່ການຄ້ຳປະກັນສະບຽງອາຫານ ແລະ ເສີມສ້າງລາຍຮັບໃຫ້ແກ່ປະຊາຊົນ

ຊີວະນາໆພັນກະສິກຳຂອງລາວ ມີທ່າແຮງເພື່ອຍົກລະດັບເສດຖະກິດທ້ອງຖິ່ນ ໂດຍຜ່່ານການປັບປຸງຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງຄອບຄົວຊາວພູດອຍ ແລະ ພ້ອມນັ້ນ ກໍເປັນການສ້າງຊື່ສຽງໃນເວທີສາກົນ ກ່ຽວກັບ ຜະລິດຕະພັນຊີວະນາໆພັນກະສິກຳທີ່ເປັນເອກະລັກຂອງລາວ Lao agrobiodiversity has the potential of improving local economy through enhancing the livelihood of hundred of upland families, and at the same time creating an international reputation for Lao unique products

ບົດສະເໜີໂຄງການຫຍໍ້ ການຜະລິດໜໍ່ໄມ້ປຸງແຕ່ງ ແລະ ຜະລີດຕະພັນໄມ້ປ່ອງແປຮູບ (ໜໍ່ຫລອຍ ແລະ ໜໍ່ໄລ່).

ໄມ້ປ່ອງເປັນຊັບພະຍາກອນຊີວະນາໆພັນທີ່ສໍາຄັນ ແລະ ຍັງຖືເອົາເປັນເຄື່ອງປາຂອງດົງທີ່ສໍາຄັນຫລາຍຕໍ່ກັບເສດຖະກິດ ຂອງ ສປປ ລາວ. ມັນມີຄວາມຈໍາເປັນຕໍ່ການດໍາລົງດ້ານວັດທະນະທໍາ ສັງຄົມ ເສດຖະກິດ ແລະ ຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງຊຸມຊົນໃນຊົນນະບົດ (ເປັນລາຍຮັບເປັນເງິນສົດ, ເປັນການຄໍ້າປະກັນດ້ານອາຫານ ແລະ ເປັນເຄື່ອງມືເຄື່ອງໃຊ້ຕ່າງໆ) ລວມທັງມີຄວາມສໍາຄັນຕໍ່ສັງຄົມ ແລະ ວັດທະນະທໍາອີກດ້ວຍ. ໄມ້ປ່ອງ ຍັງມີບົດບາດສໍາຄັນດ້ານສິ່ງແວດລ້ອມ ຊຶ່ງລວມມີ ການຫລຸດຜ່ອນການເຊາະເຈື່ອນຂອງດິນ, ເປັນທີ່ຢູ່ອາໃສຂອງຊີວະນາໆພັນສັດ ແລະ ພືດຕ່າງໆ ແລະ ປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການເກັບກັກທາດກາກບອນ ແລະ ຊ່ວຍເຂົ້າໃນການປ້ອງກັນການປ່ຽນແປງຂອງສະພາບພູມີອາກາດນໍາອີກດ້ວຍ. ເນື້ອທີ່ປ່າໄມ້ປ່ອງໜຶ່ງເຮັກຕາ ຈະສາມາດເກັບກັກທາດກາກບອນໄດ້ເຖິງ 5 ໂຕນຕໍ່ໜຶ່ງປີ. ຢູ່ໃນ ສປປລ ມີເນື້ອທີ່ປ່າໄມ້ປ່ອງຫລາຍກ່ວາ 6,000 ເຮັກຕາ ແລະ ມີປະເພດໄມ້ປ່ອງທັງໝົດຫລາຍກ່ວາ 50 ຊະນິດພັນ. ໄມ້ປ່ອງເປັນ ໄມ້ຢືນຕົ້ນທີ່ເກີດຂຶ້ນເອງໃໝ່ດ້ວຍໜໍ່ເປັນແຕ່ລະປີ ຈຶ່ງເປປັນການສ້າງທາງເລືອກທີ່ມີຄຸນຄ່າສູງຢູ່ພາຍໃນລະບົບການຜະລິດໃນເຂດພູດອຍ. ຕົ້ນໄມ້ປ່ອງ ເປັນຊະນິດພັນໄມ້ທີ່ໃຫຍ່ໄວ ແລະ ສາມາດຈໍາແນກອອກໄປຕາມສອງກຸ່ມະລິດຕະພັນ ຄື: (1) ລໍາໄມ້ປ່ອງ ທີ່ໃຊ້ທົດແທນໄມ້ຈິງ; ແລະ (2) […]

ບົດສະເໜີໂຄງການຫຍໍ້ ການຜະລິດຟອຍກວາດຈາກແຂມ ເພື່ອຊ່ວຍຫລຸດຜ່ອນຄວາມທຸກຍາກ ຂອງ ຊຸມຊົນໃນຊົນນະບົດ.

ໃນທົ່ວຂົງເຂດພາກເໜືອ ຂອງ ສປປລ, ການະລິດແຂມ ປປັນແຫລ່ງສ້າງລາຍຮັບໃຫ້ແກ່ຫລາຍຄອບຄົວ ແລະ ຍັງເປັນແຫລ່ງອາຫານໃຫ້ແກ່ສັດລ້ຽງອີກດ້ວຍ. ຕົ້ນດອກແຂມ ມີຊື່ ວິທະຍາສາດວ່າ “Thysanolaena maxima”, ເປັນພືດທໍາມະຊາດທີ່ເກີດຂຶ້ນເອງ, ບາງບ່ອນກໍໄດ້ມີການປູກຢູ່ຕາມພື້ນທີ່ໄຮ່ເຫລົ່າ ແລະ ຕາມແຄມທາງ. ນອກຈາກວຽກງານການຕັດດອກແຂມແລ້ວ ກໍຍັງຕ້ອງໄດ້ໃຊ້ແຮງງານໃນການເກັບກູ້ແຂມ ແລ້ວກໍເອົາໄປຕາກແດດ ແລະ ໄປຟາດເອົາເມັດດອກອອກໃຫ້ໝົດຈາກກ້ານດອກສ່ວນທີ່ຈະເອົາໄປເຮັດຟອຍກວາດຕໍ່ໄປ. ໄລຍະລະດູການເກັບກ່ຽວດອກແຂມແມ່ນຈະຢູ່ໃນລະຫວ່າງສີ່ເດືອນ ເລີ້ມແຕ່ ເດືອນທັນວາ ຫາ ເດືອນມິນາ ແຕ່ບາງປີກໍປ່ຽນແປງໄປຕາມເງື່ອນໄຂສະພາບດິນຟ້າອາກາດຂອງແຕ່ລະທ້ອງຖິ່ນ. ຕົ້ນແຂມກໍຍັງໄດ້ຖືກປູກຂຶ້ນເປປັນພືດເສດຖະກິດ ໂດຍຊາວບ້ານບາງຄົນ ແລະ ມີການນໍາໃຊ້ປັດໃຈຂາເຂົ້າຊ່ວຍຈໍານວນໜ້ອຍທີ່ສຸດ. ໃນການປູກ ແມ່ນໃຊ້ເວລາໜ້ອຍກ່ວາປູກພືດສິນຄ້າອື່ນໆ. ຫລັງຈາກປູກແລ້ວກໍມີແຕ່ຕ້ອງໄດ້ເສຍຫຍ້າ ຫຼື ວັດຊະພືດອື່ນໆອອກ ແລະ ຕັດຕົ້ນແຂມໜຶ່ງຄັ້ງຕໍ່ປີ ຫລັງຈາກເກັບກ່ຽວ. ພ້ອມນັ້ນ, ການເກັບກ່ຽວແຂມຈາກສວນປູກ ແມ່ນງ່າຍກ່່ວາການເກັບກ່ຽວເອົາຈາກປ່າທໍາມະຊາດ ເພາະວ່າຜົນຜະລິດດອກແຂມຢູ່ໃນສວນປູກແມ່ນຈະມີຫລາຍກ່ວາຢູ່ໃນປ່າແບບຊະຊາຍ. ບັນດາຊາວກະສິກອນ ສາມາດປູກຕົ້ນແຂມດ້ວຍຮາກເຫງົ້າໃນປປີທີ່ 1 ແລະ ສາມາດເກັບກ່ຽວໄດ້ໃນປີທີ່ 3 ແລະ ປີຕໍ່ໆໄປຕະຫຼອດ, ຜົນຜະລິດ ຄາດວ່າໄດ້ 4 ຕ/ຮຕ […]

ບົດສະເໜີໂຄງການຫຍໍ້ ປາ ຈາກເຂດວັງສະຫງວນ

ການປະມົງຂະໜາດນ້ອຍມີຄວາມສໍາຄັນຫລາຍ ຢູ່ພາຍໃນເຂດພາກເໜືອ ຂອງ ສປປ ລາວ, ເພາະວ່າ ປະຊາຊົນບັນດາເຜົ່າໃນເຂດຊົນນະບົດ ຍັງພາກັນເພິ່ງພາອາໃສປາທໍາມະຊາດຈາກບັນດາສາຍຫ້ວຍຕ່າງໆ ເປັນຫລັກເຂົ້າໃນການດໍາລົງຊີວິດເປັນຕົ້ນຕໍຢູ່. ເຖິງແນວໃດກໍຕາມ, ນັບແຕ່ຫລາຍປີຜ່ານມາ, ແມ່ນໄໄດ້ມີຄວາມກົດດັນເພີ້ມຂຶ້ນຈາກການຫາປາຂອງມະນຸດ, ເພາະວ່າ ພົນລະເມືອງໃນເຂດຊົນນະບົດມີຈໍານວນເພີ້ມຂຶ້ນ ຈຶຶ່ງໄດ້ມີການຫາປາເປັນຈໍານວນຫລາຍຂຶ້ນເກີນຂອບເຂດ ເພື່ອເປັນອາຫານບໍລິໂພກພາຍໃນຄອບຄົວ ແລະ ຂາຍອອກເພື່ອເອົາເງິນ ໂດຍມີການນໍາໃຊ້ລະເບີດ (ໝາກຟ້າ), ຢາເບື່ອ ແລະ ໄຟຟ້າຊ໋ອດ. ພ້ອມນັ້ນ ກໍຍັງມີການຫາປາໃນລະດູປາວາງໄຂ່, ນໍ້າມີການປົນເປື້ອນມົນລະພິດຈາກການນໍາໃຊ້ຢາເຄມີຂ້າຫຍ້າ ແລະ ປາບສັດຕູພືດເຂົ້າໃນການປູກຝັງ, ຈາກການຂຸດຄົ້ນແຮ່ທາດ ແລະ ຈາກການບຸກລຸກທໍາລາຍແຫລ່ງທີ່ຢູ່ອາໃສຂອງສັດນໍ້າຕ່າງໆ ຊຶ່ງທັງໝົດເປັນເຫດໃຫ້ຈໍານວນປະຊາກອນປາຫລຸດລົງ ແລະ ບາງຊະນິດພັນກໍຖືກທໍາລາຍສູນຫາຍໄປປແລ້ວກໍມີ. ເພາະສະນັ້ນ, ຊາວບ້ານຕ່າງໆ ຈຶ່ງໄດ້ພາກັນສ້າງວັງສະຫງວນຂຶ້ນມາແບບປະເພນີ ແລະ ຍັງຈໍາກັດຢູ່ແຕ່ໃນບາງທ້ອງຖິ່ນເທົ່ານັ້ນ ເພື່ອໃຫ້ເປັນຊັບສົມບັດລວມຂອງບ້ານ ທີ່ມີການຄຸ້ມຄອງໂດຍຊຸມຊົນເອງ ຫລື ບາງບ່ອນກໍເຮັດເປັນສະຖານທີ່ວັງສັກສິດກໍມີ. ການພັດທະນາສ້າງວັງສະຫງວນ ບໍ່ແມ່ນມີົນດີແຕ່ ຕໍ່ກັບ ການອານຸລັກຊີວະນາໆພັນທາງນໍ້າພຽງຢ່າງດຽວເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ມັນຍັງເປັນການປັບປຸງການໂພຊະນາການຂອງຊາວບ້ານຫລາຍຄົນໃນເຂດຊົນນະບົດອີກດ້ວຍ, ແລະ ມັນຍັງເັນການບູລະນະຮັກສາຕາຝັ່ງນໍ້າ ຫລື ຊີວະນາໆພັນກະສິກໍາຕາມແຄມນໍ້າ, ລະບົບນິເວດ ແລະ ເຂດປ່າໄມ້ທີ່ເປັນແຫລ່ງນໍ້າທໍາມະຊາດ […]